چشمهایت …
لبهایت …
موهایت …
صدایت …
عناصر چهارگانه ی هستی من !
دنیا ی من …
قد دست های توست
از تو که می نویسم ، قلبم که هیچ …
قلم هم می ایستد
اگر دوست داشتن تو را فریاد بزنم ، تاب نمی آورد این کوه مقابل !
احتیاجی به تسبیح نیست …
دستانت را که به من بدهی با انگشتانت “ذکر دوست داشتن” می دهم